Victoria haven
Buttle Lake in Strathcona Provincial Park
Campbell Lake
Elk falls
Beaver harbour, Port Hardy
Beaver harbour, Port Hardy
Telegraph Cove
Kelsey Bay
Johnstone Strait
Lund
Vancouver Island aan de overkant van de Strait of Georgia
Howe Sound
Howe Sound
Het is vijftien jaar geleden dat we voor het laatst in Canada zijn geweest, we hadden daarna wel allerlei plannen voor een bezoek aan Vancouver Island maar het is er nooit van gekomen. Tot in 2017, veel tijd hadden we niet maar uiteindelijk lukte het om ruim twee weken te kunnen gaan.
In Canada en de VS zijn de huur van de campers veel goedkoper in voor en naseizoen, dit kan wel eens oplopen tot 25% van de hoogseizoen prijs.
We zijn in het begin van de herfst gegaan en hebben rechtstreeks gevlogen op Vancouver. Je verneemt vaak dat je heel goedkoop op Vancouver kan vliegen maar dat betekent dan één of twee tussenstops en uiteindelijk ben je veel meer tijd kwijt.
De verhuurbedrijven in Canada eisen dat je na aankomst in Vancouver minimaal één nacht in een hotel doorbrengt voordat je de camper meekrijgt.
Wij hebben deze keer een 4WD pick-up truck met een cabine erop gehuurd met het idee dat we dan wel op de dirt road mogen rijden. Bij het ophalen vernamen we dat dat alleen mag als het een publieke weg is.
Heel eenvoudig, alle wegen met een wegnummer zijn publieke wegen en daar mag je op rijden. Natuurlijk kan je ook op een niet-publieke weg gaan rijden, niemand die het ziet. Dat is niet helemaal waar, met GPS en 4G kan men je route volgen.
Camper op Vancouver Island
De vlucht naar Vancouver hebben we zelf geregeld, de camper waren we ook zelf aan het regelen maar uiteindelijk hebben we dit vanuit Nederland laten regelen, samen met het hotel.
Bij dit verhuurbedrijf in Vancouver kan je de camper pas na 14:00 ophalen en je moet hem voor 10:00 inleveren. Het kost je veel extra als je hem eerder wilt ophalen of later terugbrengen. Niemand vertelt je dat dit nergens voor nodig is in het voor of naseizoen, men heeft dan meer campers op stalling staan dan er op de weg zijn. Wij hebben dus extra betaalt om de camper al in de morgen op te halen, zonder deze kosten hadden we ook wel een camper voor 14:00 meegekregen.
De camper is kleiner dan wat we in 2002 hadden maar alles zit er wel in. Een goed groot bed, voldoende opbergruimte, douche en wc, volledige keuken met grote ijskast. Alleen was de watertank en de vuilwater tank heel klein en we moesten om de dag de grijs- en zwart afvalwatertank legen en de watertank vullen.
Vancouver Island wordt al minimaal 8000 jaar bewoond door de originele Amerikaanse volkeren. Volgens de huidige theorie zijn dit de afstammelingen van de jagers en verzamelaars, afkomstig uit oost-Azië en die in de laatste ijstijd over de Beringzee naar Amerika zijn getrokken.
Op het eiland woonde men in longhouses en elke longhouse had een totempaal ter bescherming tegen indringers en boze geesten. De drie hoofdgroepen van bewoners van het eiland waren de Kwakiutl, of Kwakwaka'wakw, in het noordelijke en noordwestelijke deel van het eiland. De Nootka, of Nuu-Cha-nulth, op de westkust, en de kust van de Stolk en een groepering van verschillende kleinere stammen, die woonden in het zuiden en zuidoostelijk deel van Vancouver Island en de Gulf Islands. De vele culturele centra en musea van het eiland vereren deze eerste volkeren met dansen, culturele voorwerpen en de prachtige handgemaakt maskers en artefacten. Alleen al de tijd nodig voor het maken van deze kunstvoorwerpen laat al zien dat de levensomstandigheden voor ze zeer goed moet zijn geweest.
Nuu-Cha-nulth Tribal Council
Het noordwesten van Amerika is in de 18 en 19de eeuw onderzocht en geëxploiteerd door Russische bonthandelaren. Zij zijn tot vlakbij of net op de noordkust van Vancouver Island geweest. Er zijn verhalen dat Japanners of Chinezen nog eerder in dit gebied zijn geweest, er zijn alleen geen bewijzen in het gebied te vinden of in de verhalen van de eerste bewoners. De verhalen van Russiche bonthandeleren en hun rijke bontoogst uit deze gebieden brachten de Spaanse en Engelsen naar het gebied.
De eerste officiële gedocumenteerde bezoeken zijn die van de Spaanse kapitein Juan Perez in 1774, de Spaanse-Peruaanse ontdekkingsreiziger Juan Francisco de La Bodega y Quadra in 1775 en de Britse Captain James Cook in 1778.
De Britse bonthandelaar John Meares vestigde een basis in Nootka Sound, hij had 70 Chinese arbeiders bij zich. In de volgende decade wedijverden Spanje en Engeland over de controle van het eiland. Zowel Quadra als de Britse Captain George Vancouver hebben de regio in kaart gebracht en verkenden de kustwateren. In 1790 hebben beide partijen op de Nootka Convention een overeenkomst gesloten waarbij beide landen de rechten en eisen van het andere land erkende. Als gevolg hiervan werd het eiland bekend als Quadra en Vancouver Island. De Spanjaarden bleven echter niet lang en al 1795 vertrokken de laatste Spaanse schepen het gebied.
Nootka Sound, originele locatie van het camp van John Meares
Oorspronkelijk heette het de ‘Governor and Company of Adventurers of England Trading into Hudson’s Bay’ genoemd. De Hudson Bay Company vestigde zich in 1670 in de Hudson baai als bonthandel. Ze werkten over een gebied van 1.500.000 vierkante mijlen rondom de Hudson Bay. Het bedrijf stond onder bescherming van de Britse kroon en koning Charles II verleende het bedrijf een Koninklijk Handvest. Zijn neef Prins Rupert werd de eerste gouverneur van het bedrijf en het land onder de controle van de Hudson Bay Company stond bekend als het land van Rupert. Het bedrijf bleef outposts oprichten in Canada's Inland Territory en waren op een moment 's werelds eerste grootgrondbezitter.
De handel op Vancouver Island was in handen van de North West Company. In 1821 is de Hudson Bay Company samengevoegd met de North West Company en is de controle uitgebreid naar de Pacifische kust en Vancouver Island.
Fort Victoria
In 1843 is door de gouverneur James Douglas van de Hudson Bay Company een handelspost opgezet op het zuidelijke puntje van het eiland. De handelspost stond kort bekend als Fort Albert maar werd het later omgedoopt tot Fort Victoria bij de kroning van koningin Victoria van Engeland. De belangrijkste reden voor het opzetten van een handelspost was het tegenhouden van Amerikaanse kolonisten uit het zuiden voorafgaand aan de Oregon Verdrag van 1846. Dit verdrag heeft de grens tussen het Britse Noord-Amerika en de Verenigde Staten vastgesteld langs de 49ste breedtegraad met de zuidelijke punt van Vancouver island als uitzondering. Dit leek te werken en Vancouver Island is het enige deel van Canada ten zuiden van de 49ste breedtegraad.
In 1849 is Vancouver Island uitgeroepen tot een Britse kolonie. Hudson bay Company echter verzocht en kreeg het voorrecht tot het runnen en regeren van het eiland. Hiervoor betaalde men Groot-Brittannië jaarlijks een groot bedrag. Het bedrijf was in feite de overheid en had totale controle. Het was zeer succesvol in zijn onderhandelingen met de oorspronkelijke bewonners van het eiland. Er wordt gezegd dat ze minder vijandig tegenover hen stonden dan tegenover de Amerikanen in het zuiden en vele gemengde huwelijken vonden plaats.
Met de Fraser Canyon Gold Rush van 1858 als gevolg van de ontdekking van goud in British Columbia, werd Fort Victoria, een belangrijke haven en dit resulteerde in een bloeiende stad. De Hudson Bay Company heeft zich aangepast door zich te ontwikkelen tot een Mercantile Business. Vandaag is het een van de snelst groeiende warenhuis en retailers in de wereld en de divisies omvatten bekende winkels zoals Saks 5th Avenue, Lord en Taylor en Home leveranciers en anderen.
Rond deze tijd gaf de Hudson Bay Company alle de administratieve taken over aan de Britse regering. Toenemende druk van de kroon leidde tot eenwording met British Columbia als een kolonie in 1866, en in 1868 werd Victoria de hoofdstad van British Columbia. Drie jaar later, in 1871, werd British Columbia de zesde provincie van Canada.
Vandaag de dag blijft Vancouver Island reizigers fascineren met zijn eigenzinnige combinatie van Europese verfijning met de eerste inwoners en de Aziatische cultuur en natuurlijk van de ongerepte natuur.
Fraser Gold Rush announcement
Vancouver Island heeft een bewogen geologische geschiedenis van ruim 380 miljoen jaar maar niets meer dan de laatste ijstijden hebben het eiland zijn huidige vorm gegeven.
Het eiland bestaat uit een aantal bergruggen gescheiden door dalen, meren of fjorden. De laatste noemen ze hier Straits, Passages, Sounds, Channels of Inlets. De loop van de dalen, meren en fjorden is bepaald door de onderliggende geologie. Het zijn van oorsprong rivierdalen en in de ijstijd de weg waarlangs de gletsjers zich verplaatst hebben.
De omringende wateren zijn ook allemaal gevormd door de schurende werking van de gletsjers. In de laatste ijstijd is het eiland verbonden geweest met het vasteland al zou je dan nog wel de gletsjers hebben moeten oversteken. Aan verschillende bergtoppen en bergruggen is duidelijk te zien dat deze boven het gletsjerijs hebben uitgestoken.
Topography Vancouver Island
Het eiland kent maar een paar toppen die boven de 2000 meter uitkomen, dit zijn de Golden Hinde (2201m), ( Elkhorn Mountain (2195m), Victoria Peak (2163m en Mount Colonel Foster (2134m). Deze bevinden zich allemaal in het midden en noordwestelijk deel van het eiland. Het zuidoosten van het eiland is vlak met enkele lage bergruggen en heuvels. In dit deel wonen ook het merendeel van de inwoners in de steden Victoria, Nanaimo, Courtenay, Campbell River en Port Hardy.
Het noordwesten van het eiland is het meest afgelegen, je kan er alleen komen over de vele dirt road of per boot. Het rijden op de dirt road is heel gevaarlijk omdat ze gebruik worden door de logging trucks en deze stoppen niet. Je zorgt maar dat je aan de kant komt.
Het westelijke deel van het eiland is alleen bereikbaar met de paar asfalt wegen die dwars over het eiland lopen, de dirt roads, de vele waterwegen en wandelpaden langs de westkust en natuurlijk per watervliegtuig. Of te wel het westen ligt behoorlijk afgelegen. Het Juan de Fuca Provincial Park aan de zuidwest kant en het Pacific Rim National Park zijn per auto of camper goed bereikbaar.
Neerslag Vancouver Island
Door de aanlandige wind kent het eiland een zeeklimaat, dat betekent minder extremen in het dagelijkse weer. Door de kustbergen kan het aan de westkust veel regenen, in tegenstelling tot de oostkant van het eiland. Dat kent een droger klimaat. Beide delen krijgen wel hun portie aan sneeuwval maar lang niet zo erg als op het vasteland.
Het verhaal van Vancouver Island beslaat honderden miljoenen jaren. Het eiland werd gevormd door een combinatie van diverse onafhankelijkw processen, met inbegrip van tektonische plaat beweging, vulkanisme, erosie en ijstijd.
Een groot deel van het gesteente dat nu Vancouver Island beslaat is eigenlijk ontstaan in de buurt van de evenaar in de Stille Oceaan. Het maakt deel uit van een stuk korst, genaamd Wrangellia, dat behalve uit Vancouver Island ook Zuidoost-Alaska, de koningin Charlotte eilanden en een deel van de kustbergen vormt. Het oudste gesteente van het huidige Vancouver Island is 380 miljoen jaar geleden gevormd door onderzeese vulkaanuitbarstingen.
Tectonic setting Vancouver Island
Op de lava-afzettingen zijn later de kalkskeletten van talloze afgestorven mariene dieren afgezet en verhard tot kalksteen. Door geologische processen als de plaattektoniek dreef Wrangellia langzaam noordoostwaarts.
Ongeveer 100 miljoen jaar geleden botste Wrangellia met het Noord-Amerikaanse continent. Langzame, maar enorme krachten zorgden dat sommige regio’s begonnen op te vouwen en vervormden tot bergruggen terwijl andere regio’s afbrokkelden en erodeerde.
Ongeveer 42 tot 55 miljoen jaar geleden botsten twee kleinere stukken korst, de Pacific Rim en Crescent terranes met Vancouver Island. De Crescent terrane is samengesteld uit mariene vulkanisch gesteente en vormt het land van Sooke, Metchosin en Colwood. Het andere deel van Greater Victoria is op gebouwd uit graniet en gneiss (metamorfose gesteente) gevormd uit magma diep in de aardkorst. Gedurende de botsing is het opgeheven en voor een deel geërodeerd.
De Aarde is gedurende haar hele geschiedenis onderworpen aan vele glaciale (koude) en interglaciale (warme) periodes. Deze zijn grotendeels bepaald door veranderingen in de baan van de aarde genoemd Milankovich cycli, maar zijn ook afhankelijk van andere complexe klimaatprocessen, zeestromingen, ligging van continenten.
Ijs groei Vancouver Island in de laatste ijstijd
Tussen 15.000 en 29.000 jaar geleden vond de meest recente glaciale periode of "ijstijd" plaats; vandaag de dag wordt het in Canada aangeduid als de Fraser ijstijd. In de periode vormde zich ijs op de bergtoppen van Vancouver Island en deze groeide langzaam uit tot enorme gletsjers. Uiteindelijk sloten ze zich aan bij andere gletsjers en vormden ze enorme ijsvlakten die de grote valleien opvulden. Deze ijsvlakten kwamen samen met de gletsjers uit de kustbergen en vormden Georgië en Hecate Straits, en Queen Charlotte Sound.
Het ijs vormde twee lobben aan de zuidkant van Vancouver Island. Enn stroomde zuidwaarts naar Seattle en eindigde dichtbij Tacoma. De andere stroomde west- en northwestwaarts door Juan de Fuca Strait en eindigde op de rand van de continentale plat op enige afstand ten westen van het eiland.
Aanwijzingen van de richting van de ijsstromen zijn te vinden in de rotsen rond Victoria. In het algemeen geven de strepen in het gesteente de richting aan van deze stroming aan. Hoewel de totale stroming noord-zuid was, traden lokale variaties op waar het ijs om obstakels heen stroomde en waar het naar het oosten draaide richting Juan de Fuca Strait.
Ijs groei Vancouver Island in de laatste ijstijd
Sommige rotsen zijn glad en geleidelijk hellend aan de een kant en ruw en steil aan de andere kant zoiets als een brekende golf. Deze worden Roches moutonées genoemd, en de gladdere kant is waar het ijs de rotsen als eerst heeft aangeraakt.
De gletsjers vormden belangrijke kenmerken in het landschap, zoals de U-vormige valleien van Cowichan Valley en de steile fjorden die zo karakteristiek zijn aan de westkust van het eiland. Het gewicht van al het ijs was genoeg om de landmassa van het eiland van Vancouver 150 tot 300 meter naar beneden drukken.
Tussen 15.000 jaar voor heden en vandaag begon het klimaat op te warmen en de gletsjers smolten sneller dan ze in de bergen werden gevoed, de gletsjers trokken zich terug. Dit veroorzaakte dat de globale zeespiegel steeg en het land omhoogkwam. Beide procesen zijn nog steeds bezig en dat is goed te zijn aan de oude strandafzettingen.
Gletsjers Vancouver Island
Bij het terugtrekken van de gletsjers bleven omvangrijke afzettingen van glaciale gesteenten achter. Deze bestaan uit rotsen die werden vermalen onder de druk van de gletsjers of neergelegd bovenop de gletsjers of opgeduwd aan de voorkant van de oprukkende gletsjers. Meren, beken en rivieren zijn ontstaan uit smeltend ijs en rivieren vervoerden glaciale sediment naar nieuwe locaties.